Rain, rain, go away

Vrijdag was een vrij sombere dag. We werden gewekt door geroep en hard gebonk op de voordeur. Meester Alick moest op gesprek bij de directeur in de vroege morgen, maar de directeur was zelf nog niet wakker…

Vandaag liet je meester Alick best wat alleen, hij leek erg kwaad te zijn.

Ook Bieke was wat teleurgesteld vandaag. Wanneer ze een kijkje ging nemen in de klas waar ze gisteren lesgaf, bleken de prenten aan de muur verdwenen te zijn. Ook het handboek dat ze van iemand mocht lenen bleek spoorloos. Soms lijkt het echt of we voor niks al het werk doen…

Naomi gaf een ‘moeilijke’ activiteit. Ze gaf een kleurendictee in de kleuterklas. Zoals bij ons zijn sommige kinderen er goed mee weg, anderen hebben er problemen mee. Natuurlijk was het wel een heuse opdracht voor alle kinderen aangezien ze nog maar pas de kleuren beginnen te kennen.

Gelukkig waren er niet veel kinderen in de klas waardoor ze goed kon bijsturen waar nodig. Door het regenweer waren er maar 24 kleuters aanwezig in plaats van 45.

Na de activiteit zongen ze nog enkele liedjes en hielp Naomi meester Steven mee met het noteren en verbeteren in de schriftjes van de kinderen.

Na een dag in de klas te staan, namen we de schoolbus om de kinderen thuis af te zetten. Het begon nog harder te regenen! Doordat we geen raam hadden werden we dan ook kletsnat. We probeerden onszelf droog te houden door de paraplu te openen, maar helaas…

Omdat de wegen opnieuw heel slecht lagen, geraakten er ook enkele leerlingen niet meer thuis. Die avond bleven er dus 5 extra kinderen slapen.

Paraplu tegen de regen?

Overstroming

Extra gasten

Zaterdag werd het tijd om een ontspanningsweekje te boeken. Regen of niet, we gingen naar Posta! Daar boekten we een klein weekje Zanzibar om tijdens de paasvakantie te verblijven. We zullen dus van 17 april tot en met 23 april niet bereikbaar zijn.

Meer nieuws over Zanzibar komt pas volgende week.

Onderweg naar Posta zagen we verschrikkelijke beelden. Je herinnert je vast wel de beelden op het nieuws over overstromingen in bepaalde landen… Wel, dit zagen wij in het echt. Verschrikkelijk gewoon… Huizen tot de helft van de deuren onder water, mensen die nog enkele dingen proberen te redden, winkels (kraampjes) die plat liggen,… Schrijnende beelden. Graag hadden we er foto’s van genomen, maar uit respect voor de mensen deden we dit niet.

’s Middags in Posta aten we in een Westers restaurantje. We aten er ‘roasted chicken’ met frietjes. Het was overheerlijk! Na onze maaltijd namen we de dala dala richting Kimara.

In Kimara vond Naomi eindelijk een stofje naar haar zin om een kleedje van te laten maken. Ze liet haar maten opnemen en mag vanaf dinsdag het kleedje ophalen… Spannend!

Zondag was het opnieuw heel slecht weer, dus bleven we thuis. We keken met de kinderen naar ‘Finding Nemo’ om de dag te vullen.

We hebben ook ons buikje goed rond gegeten, want vandaag kregen we heel lekker eten. We aten kachori, kip en frietjes, en dit meermaals.

Op maandag opnieuw tijd om in de klassen  te staan.

Naomi leerde een nieuw lied aan in de klas, maar meester Steven onderbrak heel vaak omdat hij de vorige liedjes terug wou horen (wat eigenlijk gepland was voor het einde van de les). De kinderen waren heel druk in de klas, ze maakten ruzie, gooiden dingen in het rond, riepen naar elkaar, … Meermaals verschillende dingen geprobeerd om de kinderen terug aandachtig te krijgen, maar er leek precies niks te helpen. Dat kan eens gebeuren zeker?

Naomi vond het best wel wat lastig en vermoeiend, want ze was ook al met wat hoofdpijn opgestaan die morgen…

Gelukkig vonden de kinderen het lied wel heel leuk en kenden ze het op het einde van de les. Dit maakt het dan weer goed.

Bieke hield zich vandaag bezig met een kind in de klas die haar al eerder opviel. We zijn geen experts, maar denken dat het kind in kwestie dyslexie heeft.

Alles gaat hier nog steeds zijn gangetje zoals voordien, en zo mocht Bieke ook nog eens onvoorbereid een Franse les geven.

Die avond gingen we meerijden met de grote schoolbus om de kinderen thuis af te zetten en nadien een verrassing af te geven in ‘Spring of hope’.

De schoolbus bleek wel wat verder te staan dan het schooldomein zelf… We gingen dus met een hele hoop kinderen op stap richting de schoolbus. We moesten zelfs een waterstroompje over! Meester Thomas en de twee blanken stonden in het water om de kinderen over het water te dragen.

Wanneer alle kinderen thuis waren afgezet en richting Kimara reden, vroegen we aan de buschauffeur om even te wachten zodat wij een verrassing konden afgeven in ‘Spring of hope’. Helaas was de zuster niet aanwezig op het bureau. Een andere keer dan maar.

Terug naar de bus om naar Top Layer te rijden, maar niet langs de normale weg, want daar was er gewoon een deel uit verdwenen… Ook door de regen?

Met de kinderen naar de schoolbus.

De maan.

Dinsdag maakte Naomi met de 45 kleuters de vingerpopjes die bij het liedje horen van de dag voordien. Meester Steven kwam opnieuw af en toe storen om Naomi een ander lied te doen zingen, maar Naomi liet haar niet doen. Ze zong toch het lied van de ‘fingerfamily’ met het vingerpopje. Omdat de kinderen deze keer niks in het schriftje moesten noteren van juf Naomi, maar gewoon het vingerpopje mochten meenemen naar huis, vroeg meester Steven om toch nog iets op het bord te tekenen zodat ze toch iets konden neerpennen.

Bieke voorzag vandaag een kookles voor de zesde klas. De ingrediënten die gisteren werden aangekocht waren al in de buikjes van de gastgezinkinderen verdwenen. Dit kwam ze te weten een half uur voor de les begon.

Nog snel werd er een kind gestuurd naar de shop om de dingen aan te kopen. Ondertussen zette Bieke alles klaar in de tuin voor de kookles.

Omdat neerpennen zo belangrijk is in deze school, voorzag Bieke voor elke leerling een kopie van de bereidingen die we vandaag maakten. Nadat dit ingekleefd werd in de schriftjes, trokken we naar de ‘tuinkeuken’. We bereidden er verschillende gerechten met eieren. Onder andere wentelteefjes, omelet, roerei en spiegelei (wat voor hen hier niet bekend is).

Kookles in de keuken - tuin

Na schooltijd gingen we op uitstap naar Mwenge, daar hadden we afgesproken met Peter. Omdat de avond viel begonnen er heel wat verkopers naar buiten te komen om nog iets te kunnen verkopen aan ons.

Het afbieden hoorde er uiteraard ook bij! Gelukkig kan Peter een woordje Swahili en konden we zo opnieuw wat souvenirtjes bijeen zien te rapen!

We keerden met z’n drietjes terug richting Kimara met de dala dala. Man, wat een file! We waren pas rond 20.30 uur thuis.

Woensdag werd voor Naomi een beetje een saaie dag. Er was geen periode om les te geven, dus ging ze gewoon in de klas helpen met meester Steven. Ze verbeterde schriftjes en noteerde huiswerk voor de kleutertjes.

Bieke hield zich vandaag muzisch bezig met de derde en vijfde klas. Er werden elfjes geschreven en verschillende materialen (zoals krijt, snippers gekleurd papier…) werden uitgetest door de kinderen van klas drie.

Na schooltijd gingen we naar Kimara om het kleedje van Naomi af te halen. Blijkbaar waren ze er nog maar net aan begonnen want we moesten nog 2u wachten… We wandelden dan richting ‘Spring of Hope’ om onze verrassing af te geven. Helaas, er was niemand aanwezig. Een mislukte tweede poging. Dan maar iets gaan drinken en eten in een nabijgelegen restaurantje. Wanneer alles op was gingen we terug naar de shop waar het kleedje klaar lag.

Hé, het is oké…

… om mee te rijden in een bus zonder ramen (terwijl het regent!).

… om 2x frieten per dag te eten.

… om op je vrije momenten nergens heen te kunnen omwille van de zware regenval.

… om je kleren te laten drogen in de eetzaal van de kinderen.

Vele groetjes

Bieke en Naomi